- Em...Kazanie kto to? - skinąłem głową w stronę nowo poznanego basiora.
- Jestem Xorax - przedstawił się wyciągając w moim kierunku łapę. Uścisnąłem ją.
- A ja Spartakus. Można mówić mi Spart.
- To mój syn Xorax - wyjaśnił z uśmiechem. Chyba się cieszył. Och ile ja bym dał by odnaleźć matkę. A może kiedyś się to uda...Zamieszkałaby z nami...Nagle przypomniało mi się gdzie jestem. Nie za bardzo wiedziałem co począć.
- Em...To ja już pójdę Alpho. Chyba nie jestem już potrzebny - ukłoniłem się nisko.
Kazan?
- Jestem Xorax - przedstawił się wyciągając w moim kierunku łapę. Uścisnąłem ją.
- A ja Spartakus. Można mówić mi Spart.
- To mój syn Xorax - wyjaśnił z uśmiechem. Chyba się cieszył. Och ile ja bym dał by odnaleźć matkę. A może kiedyś się to uda...Zamieszkałaby z nami...Nagle przypomniało mi się gdzie jestem. Nie za bardzo wiedziałem co począć.
- Em...To ja już pójdę Alpho. Chyba nie jestem już potrzebny - ukłoniłem się nisko.
Kazan?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz