Od Sunrise C.D. Spartakus

Podniosłam uszy i spojrzałam na niego. Moja głowa była prawie ustawiona pionowo, gdyż byłam naprawdę mała.
- Naprawdę? - kąciki moich ust zaczęły się powiększać. On tylko skinął głową.
- Dziękuję! - krzyknęłam radośnie i zaczęłam skakać wokół niego.
- No już, przecież to logiczne.
- Niby tak, ale to świetny gest z twojej strony. - uśmiechnęłam się.

<Spart?>